Üniversiteye giderken berbat bir dört sene yaşadım.
İlk yıl yaşadığım o heyecan, o sevgi, merak her şey bir bir öldü içimde. Dersler desen ağırlaştırılmış lise gibi... Okul desen kampüsün içinde bile değil. Derslere olan ilgimi kaybettikçe okumaya, yazmaya yoğunlaştım daha çok. Ara sıra o uzaklardaki diyarlara, hayal dünyama gittiğimde pek sıkıntı yaratmazdı hocalarım. Üniversite hayatımın ne kadar iç karartıcı ve iğrenç olduğunu başka bir gün konuşuruz... Benim şimdi söylemek istediğim bir şeyler var sizlere :)
Ben o karanlık dönemde bir şey yazmıştım. O zamanlar farkında olmadan, düşünmeden, kelimelerin ne anlama geldiğini fark etmeden karaladım. O an oraya neyin uygun olduğunu belirleyen elimdi sanki. Şimdilerde fark ediyorum ki kendime resmen hayallerinin peşinden koş diye haykıran bir çağrıymış o :))
Şiir okumaktan nefret ederim. Daha önce hiç şiir de yazmadım açıkçası. Ne kadar kişisel ve içsel bir şey olduğunu sanırım kendiniz bir tane yazıncaya kadar anlayamıyorsunuz. Kimsenin görmesine izin vermediğiniz o gizi, süsleyerek herkese gösteriyorsunuz. Garip...
Size o şiiri yollayacağım. Güç verir umarım :)
---***---
SADECE YAŞA
Hayatın gerçekleri, almasın yaşama sevincini…
Yaşa… İnadına yaşa
Hayatı temiz yaşa, gerektiğinde gözyaşlarınla yıka.
Hayatı özgür yaşa, kimsenin elini tutmasına gerek duymadan,
Görerek ve bilerek yaşa, kapatma gözlerini korktuğunda
İnadına biraz daha aç ve onunla yüzleş
Ve asla savaşmaktan korkma, hayallerinden korkma,
Hayallerinin gerçekleştiğini hayal etmektense asla vazgeçme,
Sihri yok etme!
Unutma hissettiğin kadar özgürsündür hayatta,
İnadına hisset…
Gerçekleştiğini hisset ve gerçekleşmiş gibi yaşa hayallerin.
Mutlu ol veya mutlu olacak ufak bir sebep bul kendine
Gitmekten korkma,
Terk etmekten korkma…
Kusursuzluğu bekleme, kusurluğu yarat!
Özgür ol!
Kanatlarını barışa açmışsın gibi huzurlu…
Yaşa ama ölmekten de korkma.
Sadece yaşa…
Yaşa… İnadına yaşa
Hayatı temiz yaşa, gerektiğinde gözyaşlarınla yıka.
Hayatı özgür yaşa, kimsenin elini tutmasına gerek duymadan,
Görerek ve bilerek yaşa, kapatma gözlerini korktuğunda
İnadına biraz daha aç ve onunla yüzleş
Ve asla savaşmaktan korkma, hayallerinden korkma,
Hayallerinin gerçekleştiğini hayal etmektense asla vazgeçme,
Sihri yok etme!
Unutma hissettiğin kadar özgürsündür hayatta,
İnadına hisset…
Gerçekleştiğini hisset ve gerçekleşmiş gibi yaşa hayallerin.
Mutlu ol veya mutlu olacak ufak bir sebep bul kendine
Gitmekten korkma,
Terk etmekten korkma…
Kusursuzluğu bekleme, kusurluğu yarat!
Özgür ol!
Kanatlarını barışa açmışsın gibi huzurlu…
Yaşa ama ölmekten de korkma.
Sadece yaşa…
T. Özkat
Herkesin böyle kötü dönemleri olur ama belli ki sen tahmin ettiğimden bile daha güçlü bir kızsın, ve o yazdıkların bir savaşçının sözleri... Umarım yazdığın bu şiiri yaşayan bir insan olursun :)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. Umarım herkes elini tutacak birini beklemeyi değil de kendi elini tutacak gücü hissetmeyi seçer.
SilBir şey söyleyeceğim inanmayacaksın. Üniversitedeyken benim de kendime not diye yazdığım böyle bir yazım var ve daima o yaşlarda kendime verdiğim öğütleri tutmaya çalışıyorum. 18-19 yaşımda yazdıklarım (ki o zamanlar daha hayatla tanışmamıtım bile), şimdi bile çok doğru geliyor. Anlayacağın o zamanlar da zeki kızlarmışız :)) Bir de benimki şiir değil ama :)
YanıtlaSilBenimki de şiir gibi uyaklı, anlamlı bir şey değil zaten :) Öğütleri ben mi vermişim, ben mi yazmışım diye şüphelendim eskileri karıştırırken :)) Bazen internet var ve biz kaybolmaya yüz tutmuş ruhlar buluşabildik diye çok mutlu olurum :)
Sil